wylecieć z pracy

См. также в других словарях:

• wylecieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wylatywać{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}nie wylecieć [wypaść] sroce spod ogona; wyjeżdżać – wyjechać [wyskakiwać – wyskoczyć i in.] z gębą [z pyskiem i syn.] na {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wylecieć — dk VIIa, wyleciećcę, wyleciećcisz, wyleciećleć, wyleciećciał, wyleciećcieli wylatywać ndk VIIIa, wyleciećtuję, wyleciećtujesz, wyleciećtuj, wyleciećywał 1. «o istotach mogących fruwać: wydostać się skądś na skrzydłach, wyfrunąć, ulecieć» Ptak… …   Słownik języka polskiego

• wylecieć — 1) Zostać usuniętym ze szkoły lub ze studiów Eng. To be expelled or relegated from school or university 2) Zostać zwolnionym z pracy Eng. To get dismissed or discharged from a job …   Słownik Polskiego slangu

• wylecieć z roboty — Zostać zwolnionym z pracy Eng. To get dismissed or discharged from a job …   Słownik Polskiego slangu

• w każdej chwili — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} zawsze, cały czas, nie wiadomo kiedy : {{/stl 7}}{{stl 10}}W każdej chwili mógł wylecieć z pracy. W każdej chwili może wybuchnąć. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• trzask — I m III, D. u, N. trzaskkiem; lm M. i «gwałtowny, urywany odgłos powstający wskutek uderzenia o siebie dwóch przedmiotów, rozrywania się, pękania czegoś, wystrzału itp.» Głośny, głuchy, krótki, ogłuszający, stłumiony, suchy trzask. Trzask… …   Słownik języka polskiego

• wywalić — dk VIa, wywalićlę, wywalićlisz, wywalićwal, wywalićlił, wywalićlony wywalać ndk I, wywalićam, wywalićasz, wywalićają, wywalićaj, wywalićał, wywalićany 1. pot. «wyrzucić, wysypać coś skądś; usunąć kogoś; wystawić, wysunąć coś na zewnątrz czegoś»… …   Słownik języka polskiego

• zbić — 1. posp. Wylecieć skądś na zbity łeb, pysk, na zbitą mordę, euf. na zbitą twarz a) «zostać wyrzuconym skądś przemocą, brutalnie»: Wyleciał z baru na zbity pysk, ale (...) sam się o to prosił (...). Roz bezp 1997. b) «zostać usuniętym skądś za… …   Słownik frazeologiczny

• zbijać — 1. posp. Wylecieć skądś na zbity łeb, pysk, na zbitą mordę, euf. na zbitą twarz a) «zostać wyrzuconym skądś przemocą, brutalnie»: Wyleciał z baru na zbity pysk, ale (...) sam się o to prosił (...). Roz bezp 1997. b) «zostać usuniętym skądś za… …   Słownik frazeologiczny

• pysk — m III, D. a, N. pyskkiem; lm M. i 1. «u zwierząt: przednia część głowy z otworem gębowym, także: sam otwór gębowy» Koński, psi pysk. Długi, spiczasty pysk. 2. rub. «o ludzkiej twarzy, policzkach, ustach; także o sposobie wysławiania się; gęba,… …   Słownik języka polskiego

• wyrwać — dk IX, wyrwaćrwę, wyrwaćrwiesz, wyrwaćrwij, wyrwaćrwał, wyrwaćrwany wyrywać ndk I, wyrwaćam, wyrwaćasz, wyrwaćają, wyrwaćaj, wyrwaćał, wyrwaćany 1. «rwąc wyciągnąć, wydrzeć coś z czegoś, siłą wydobyć, wydostać skądś; wyszarpnąć» Wyrwać coś komuś… …   Słownik języka polskiego